Park Güell, een sociaal project zonder weerklank

Het door de beroemde architect Antoni Gaudí aangelegde stadspark Park Güell, sinds 1984 op de Werelderfgoedlijst van de Unesco, was oorspronkelijk bedoeld als sociale woonwijk. Het had echter maar weing succes: van de zestig geplande percelen werden er slechts twee verkocht. In één van de verkochte huizen ging Gaudí zelf wonen.

Voorgeschiedenis
De industriëel Eusebi Güell (1846-1818) gaf Gaudí in 1900 de opdracht voor de aanleg van een tuindorp of woonwijk. Güell dacht daarbij aan een tuinstad, geïnspireerd door de Engelse landschapstuinen en de romantische tuinarchitectuur, waar hij tijdens buitenlandse reizen mee kennis had gemaakt. Gaudí nam de opdracht aan om zijn idee over een op de natuur geïnspireerde architectuur erin vorm te kunnen geven.

Uitvoering

Toen Gaudí met de aanleg begon, trof hij er een een braakliggend terrein aan zonder water of vegetatie. Dit leidde tot het huidige sprookjespark met harmonieus in het landschap geïntegreerde trappen, paden en golvende, veelkleurige, mozaïekversieringen. Markant zijn de ingang met portiersloge en -woning, het hek, de zuilengalerij, de dubbele trap met salamander, bestaande uit ontelbare mozaïekstukjes, en een zitbank in de vorm van een reuzenslang, die door het park heenkronkelt en het aardse paradijs moet weergeven.

In het park staat verder tegenwoordig het Casa Museu Gaudí, een klein Gaudí-museum. In de vroegere portiersloge (links van de ingang) bevindt zich de souvenirwinkel. In de vroegere portierswoning (rechts van de ingang) kan men de gidsen van het park aantreffen.

Het park ligt in het stadsdeel Gràcia in het noordoosten van Barcelona. Het bezit een oppervlakte van 15 hectare met dichte pijnbossen, palmlanen en een met bomen omringd plein. Het is sinds kosrt niet meer gratis toegankelijk.

Lees meer over >>Gaudí en Barcelona.

Zie >>meer fotos van Park Güell.

Ga naar de >>officiële website van Park Güell.